به گزارش خبرگزاری حوزه، سید میثم میرتاج‌الدینی(طلبه) با انتشار تصویری در صفحه مجازی‌اش نوشته است:

یکی از ما رعیت و سیکلی‌ها در آزمون سراسری ورودی، رتبه‌ پنج شده بود. مثل تک‌رقمی‌های کنکور که آنها دانشگاه را انتخاب می‌کنند، نه دانشگاه آنها را، بهترین حوزه‌های موجود قم برایش دعوت‌نامه شفاهی می‌فرستادند. مردد بود. بعد از دوره‌ تثبیتی رفت پیش مشاور حوزه. برایش دوتادوتا چارتا کرده و صغری کبری چیده بود: یک بچه‌ پانزده‌ساله، چندسال دور از خانه و خانواده، در غربت... نروی بهتر است.

بچه را با همین ترفندها نگه داشتند ور دل خودشان تا پزش را توی گزارش‌ها به بالادستی‌ها بدهند. از طرفی همان‌اندازه که استاد خوب شاگردپرور است، شاگرد خوب هم استادپرور است. نگهش داشتند تا خودشان رشد کنند، بی‌آنکه دل‌شان برای آن جوانه بسوزد.

ماند. نه یکسال، نه دوسال...شش سال! درحالیکه مسئولین امر، بچه‌های خودشان را با ده درصد استعداد آن نوجوان، فرستاده بودند قم تا در بهترین حوزه‌ها، زیر نظر برترین استادان درس بخوانند. اصلا هم رگ دلسوزی‌شان نجنبید که غم غربت داری و رنج دوری از کاشانه.

آن روزها فهمیدم این آقازادگی یک رانت دیگر هم تولید می‌کند. رانت بهره‌بری از استادان و محیط‌های خوب که ما جان می‌کندیم، نزدیک می‌شدیم ولی نمی‌رسیدیم و دیگران با یک تلفن واصل می‌شدند.

خودم یک ماه تمام با مدیر یک حوزه متوسط در قم رایزنی می‌کردم آخر به بهانه اینکه آن حوزه‌ عریض و طویل یک متر جا ندارد تا شب‌ها کپه مرگم را بگذارم، یک "نه" سفت و خشن تف کرد توی صورتم و بعد جواب تلفنش را هم نداد. همین آدم کار یکی دیگر را با صرف یک آشنایی و حتی بدون سفارش و تلفن حل کرد.

عدالت، گمشده‌ای است که ساده‌اندیشان آن را فقط شرط امام جماعتی می‌دانند درحالیکه اساسی‌ترین شرط انتخاب هر مسئول و مدیر و غایت هر ساختاری است. با امام جماعت ناعادل، کمر نماز نمی‌شکند ولی با مدیر ناعادل و مشاور ناعادل به کمر یک استعداد بیل می‌خورد.

دورتان را نگاه کنید، عمده‌ی عمامه‌به‌سرهای مشهور در همین اینستاگرام، که صف می‌کشید برای کلاس‌های‌شان تا حرف‌های قشنگ در مغزتان تلیت کنند؛ حتی آن عدالت‌خواه‌شان که برای‌تان سناریوهای اکشن از نبردهای عدالت‌خواهانه‌اش می‌نویسد، رانتی هستند و در رانتی‌ترین حوزه‌های کشور درس خوانده‌اند و با رانتی‌ترین آدم‌ها رابطه دارند.

آری برادر! فقه مرسوم که سکه‌ رایج حوزه است، مسئله‌ عدالت ندارد. در نتیجه محیطش متأثر از همین متن و مسئله است.

تصویر: نمای داخلی همان مدرسه‌ی پست قبل. کاج‌هایی با سر بُریده.